Materiał opracowany w ramach projektu pt.: Kampania edukacyjna “Miopia – rozwój wiedzy na temat krótkowzroczności”, współfinansowanego przez Ministerstwo Edukacji i Nauki

W kilku wcześniejszych badaniach oceniano rozwój i progresję krótkowzroczności u dzieci w wieku szkolnym; większość badań skupiała się jednak na stosunkowo krótkim okresie i czynnikach związanych z progresją krótkowzroczności [2-7]. Przeprowadzono również kilka badań z długoterminowymi obserwacjami. W grupie badania Correction of Myopia Evaluation Trial (COMET) wykorzystano funkcję Gompertza do oszacowania wieku i nasilenia krótkowzroczności w momencie stabilizacji z obserwacji 469 zróżnicowanych etnicznie dzieci w wieku co najmniej 6 lat [8]. Autorzy stwierdzili, że średni wiek w momencie stabilizacji krótkowzroczności wynosił 15,6 lat (16 lat dla Azjatów), a średnie nasilenie krótkowzroczności w momencie stabilizacji wynosiło (-4,87 D oraz -5,45 D dla Azjatów) [8]. Jednak niektórzy pacjenci objęci badaniem COMET przez pięć poprzedzających lat nosili soczewki progresywne (PAL), co mogło wpływać na charakter progresji krótkowzroczności.
He i wsp. przeanalizowali dane dotyczące refrakcji 354 pierworodnych bliźniąt w wieku od 7 do 15 lat w ramach badania Guangzhou Twin Eye Study (GTES), które rozpoczęło się w 2006 roku i obejmowało coroczne wizyty do 2012 roku. Autorzy doszli do wniosku, że dzieci, u których rozwinęła się krótkowzroczność w młodym wieku, były bardziej narażone na wysoką krótkowzroczność w wieku 15 lat lub w wieku dorosłym [9]. Ograniczeniami tego badania był szeroki zakres wieku (od 7 do 15 roku życia) na początku badania oraz brak informacji na temat stosowania metod kontroli krótkowzroczności przez osoby włączone do badania.

Niedawno przedstawiono dane pochodzące z badania Drentse Refractive Error and Myopia (DREAM) ukazujące ewidencję zamówień na okulary dla 946 osób z krótkowzrocznością do 25 roku w Holandii. Autorzy badania odkryli, że osoby z pierwszą receptą przed ukończeniem 10 lat wykazywały najsilniejszy postęp i bardziej negatywną końcową wartość ekwiwalentu sferycznego (SE) [10]. Jednak ponownie, niektórzy z badanych nosili soczewki kontaktowe i nie wykluczono tych, którzy mogli stosować inne metody kontroli krótkowzroczności. Obecnie niewiele wiadomo o długoterminowej progresji krótkowzroczności u dzieci w wieku szkolnym z okularami jednoogniskowymi.
Projekt i metodologia badania
W omawianym badaniu dane zebrane od początkowego wykrycia do stabilizacji progresji krótkowzroczności w dużej kohorcie badanej (773 dzieci) korygowane wyłącznie soczewkami jednoogniskowymi i bez wcześniejszych terapii krótkowzroczności w mieście Wenzhou zostały przeanalizowane retrospektywnie. Dokonano retrospektywnego przeglądu dokumentacji medycznej pacjentów noszących soczewki jednoogniskowe z danymi z długoterminowej obserwacji w latach 2006-2016. Włączono i przeanalizowano pacjentów, którzy mieli 6-10 lat podczas pierwszej wizyty i 16 lat podczas ostatniej oceny. Okresy progresji i stabilizacji krótkowzroczności oceniano wykreślając dopasowane krzywe zmian w ekwiwalencie sferycznym (SE).
Wyniki
Siedmiuset siedemdziesięciu trzech pacjentów (mediana początkowego wieku 9 lat) oceniano w ciągu średnio 7 lat (IQR, 6–7 lat). Początkowa średnia SE wynosiła 1,92
1,57 D i wzrosła do 6,05 2,14 D w wieku 16 lat. Średni wiek w momencie stabilizacji krótkowzroczności wynosił 14,6 lat, a dziewczynki nieco wcześniej ustabilizowały się niż chłopcy. 73,7% 6-latków i 85,7% 7-latków miało wysoką krótkowzroczność w wieku 16 lat, a ryzyko zmniejszało się każdego roku z 7 do 10 lat. Dzieci, które miały SE większy niż 4,0 D do 10 lat, miały 89,0% ryzyka wysokiej krótkowzroczności w wieku 16 lat. Dzieci z SE między 0,5 D a 2,0 D nadal miały 34% ryzyko rozwoju wysokiej krótkowzroczności w wieku 16 lat.
Podsumowanie
Badanie to dostarcza kompleksowego obrazu progresji krótkowzroczności od początku do stabilizacji u dzieci w wieku szkolnym korygowanych jedynie soczewkami jednoogniskowymi w Chinach. Wszystkie dzieci z początkiem krótkowzroczności w wieku poniżej 10 lat były zagrożone wysoką krótkowzrocznością, a dzieci, które mają początek krótkowzroczności w wieku poniżej 8 lat, wymagają większej uwagi.
Streszczenie naukowe opracował:
Prof. dr hab. med. Andrzej Grzybowski
Kierownik Katedry Okulistyki, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski, Olsztyn
Kierownik Instytutu Okulistycznych Badań Naukowych, Fundacja Okulistyka 21, Poznań
Piśmiennictwo
- Qin Z, Peng T, Zhang Z, Lou J, Wang C, Deng R, Xu M, Yu X, Chen W. Myopia progression and stabilization in school-aged children with single-vision lenses. Acta Ophthalmol. 2022 Jun;100(4):e950-e956.
- Braun CI, Freidlin V, Sperduto RD, Milton RC & Strahlman ER (1996): The progression of myopia in school age children: data from the Columbia 13–Medical Plan. Ophthalmic Epidemiol 3:21.
- Zhao J, Mao J, Luo R, Li F, Munoz SR & Ellwein LB (2002): The progression of refractive error in school-age children: Shunyi district, China. Am J Ophthalmol 134: 735–743.
- Fan DS, Lam DS, Lam RF et al. (2004): Prevalence, incidence, and progression of myopia of school children in Hong Kong. Invest Ophthalmol vis Sci 1071 45:–1075.
- Saw SM, Tong L, Chua WH, Chia KS, Koh D, Tan DT & Katz J (2005): Incidence and progression of myopia in Singaporean school children. Invest Ophthalmol vis Sci 46: 51–57.
- Verkicharla PK, Kammari P & Das AV (2020): Myopia progression varies with age and severity of myopia. PLoS One 15: e0241759.
- Jones-Jordan LA, Sinnott LT, Chu RH et al. (2021): Myopia progression as a function of sex, age, and ethnicity. Invest Ophthalmol vis Sci 62: 36.
- Group C (2013): Myopia stabilization and associated factors among participants in the Correction of Myopia Evaluation Trial (COMET). Invest Ophthalmol vis Sci 54: 7871–7884.
- Chen Y, Zhang J, Morgan IG & He M (2016): Identifying children at risk of high myopia using population centile curves of refraction. PLoS One 11: e0167642.
- Polling JR, Klaver C, Tideman JW. Myopia progression from wearing first glasses to adult age: the DREAM Study. Br J Ophthalmol. 2021 Jan 25:bjophthalmol-2020-316234.
