Omówienie artykułu pt „Zagrożenia i korzyści kontroli krótkowzroczności” [1] opublikowanym w Ophthalmology w 2021 roku.

Materiał opracowany w ramach projektu pt.: Kampania edukacyjna “Miopia – rozwój wiedzy na temat krótkowzroczności”, współfinansowanego przez Ministerstwo Edukacji i Nauki 

Istnieją przekonujące dowody na to, że częstość występowania krótkowzroczności wzrasta na całym świecie. Rosnącej częstości występowania krótkowzroczności towarzyszy również jej wcześniejszy początek, co z kolei prowadzi do zwiększonego ryzyka wysokiej krótkowzroczności. [2-4] Częstość występowania krótkowzroczności, a w szczególności krótkowzroczności wysokiej, prowadzi z kolei do częstszego upośledzenia widzenia. [5-7] Makulopatia krótkowzroczna, znana również jako krótkowzroczne zwyrodnienie plamki, jest coraz częstszą przyczyną upośledzenia wzroku. [6,8] Występuje ona wcześniej niż inne główne przyczyny upośledzenia wzroku i pojawia się już w piątej dekadzie życia [9] W Chinach oraz w Wlk. Brytanii upośledzenie wzroku wynikające z makulopatii krótkowzrocznej jest częstsze niż utrata wzroku wynikająca z cukrzycowej choroby oczu. [10-13] Czynniki te wzbudziły zainteresowanie metodami spowalniającymi postęp krótkowzroczności, takimi jak atropina w kroplach, specjalne okulary lub soczewki kontaktowe oraz ortokeratologia nocna.

Istnieją jednak różne opinie dotyczące kontroli krótkowzroczności. Zwolennicy kontroli krótkowzroczności twierdzą, że nieproponowanie kontroli krótkowzroczności jest nieetyczne, a niektóre badania kliniczne przeniosły dzieci z ramienia placebo do leczenia ze względu na znaczące korzyści z leczenia. [14,15] W przeciwieństwie do tego, niektóre organizacje zawodowe, takie jak College of Optometrists w Wielkiej Brytanii wyrażały ostrożność, stwierdzając, że „nie ma wystarczających dowodów na poparcie powszechnego wprowadzenia kontroli krótkowzroczności”. American Academy of Ophthalmology opublikowała w ostatnich latach 2 oceny technologii okulistycznych związane z kontrolą krótkowzroczności, [16,17] i rekomenduje zapobieganie progresji krótkowzroczności w swoich podręcznikach dotyczących wad refrakcyjnych i chirurgii refrakcyjnej. [2]

Projekt i metodologia badania

Autorzy podsumowali znane zagrożenia związane z różnymi metodami kontroli krótkowzroczności, ze szczególnym uwzględnieniem soczewek kontaktowych. Na podstawie dostępnych danych oszacowano ryzyko utraty wzroku i przewidywane lata utraty wzroku dla różnych poziomów zachorowalności. Następnie dokonano przeglądu zwiększonego ryzyka stanów potencjalnie zagrażających utratą wzroku związanych z różnymi poziomami krótkowzroczności. Na koniec opracowano model ryzyka upośledzenia wzroku w funkcji stopnia krótkowzroczności i oszacowano lata upośledzenia wzroku związane z różnymi poziomami krótkowzroczności oraz lata upośledzenia wzroku, którym można by zapobiec dzięki osiągalnym poziomom kontroli krótkowzroczności. 

Wyniki

Zakładając, że częstość występowania bakteryjnego zapalenia rogówki wynosi od 1 do 25 na 10 000 pacjento-lat oraz że 15% przypadków kończy się utratą wzroku, można dojść do wniosku, że od 38 do 945 pacjentów musi być narażonych na noszenie soczewek kontaktowych przez 5 lat, aby spowodować 5-letnią utratę wzroku. Każda dodatkowa 1 D krótkowzroczności wiąże się ze wzrostem odpowiednio o 58%, 20%, 21% i 30% ryzyka wystąpienia makulopatii krótkowzrocznej, jaskry z otwartym kątem przesączania, zaćmy podtorebkowej tylnej i odwarstwienia siatkówki. Przewidywana średnia liczba lat upośledzenia wzroku waha się od 4,42 u osoby z krótkowzrocznością -3 D do 9,56 u osoby z krótkowzrocznością -8 D, a redukcja o 1 D obniżyłaby je odpowiednio o 0,74 i 1,21 roku. 

Dyskusja

Korzyści płynące z obniżenia poziomu krótkowzroczności obejmują lepszą ostrość wzroku po korekcji i bez korekcji, poprawę jakości życia związaną z widzeniem oraz mniejszą zależność od korekcji. Ponadto, w przypadku przyszłej operacji refrakcyjnej im niższy poziom krótkowzroczności, tym większe prawdopodobieństwo minimalnego resztkowego błędu refrakcji, co prowadzi do lepszej pooperacyjnej nieskorygowanej ostrości wzroku i mniejszej liczby wtórnych zabiegów chirurgicznych. Co więcej, pooperacyjna jakość widzenia jest gorsza u pacjentów z wyższym poziomem przedoperacyjnej krótkowzroczności. Wreszcie, większa krótkowzroczność lub cieńka rogówka lub oba te czynniki mogą sprawić, że pacjenci będą złymi kandydatami do operacji refrakcyjnej ze względu na zwiększone ryzyko pooperacyjnej ektazji rogówki.  Największą jednak korzyścią wynikającą z niższych poziomów krótkowzroczności jest zmniejszone ryzyko ślepoty.

 Podsumowanie

Podsumowując, autorzy dokonali przeglądu ryzyka związanego z różnymi terapiami kontrolującymi krótkowzroczność, w szczególności soczewkami kontaktowymi oraz przewidywaną utratą wzroku wynikającą z 5 lat terapii. Zbadali zwiększone ryzyko chorób oczu związane ze wzrostem poziomu krótkowzroczności i związek między upośledzeniem wzroku a poziomem krótkowzroczności. Na koniec porównali potencjalne korzyści zmniejszenia ostatecznego poziomu krótkowzroczności u pacjenta o 1 D. Zaproponowany przez nich model sugeruje, że potencjalne korzyści z kontroli krótkowzroczności przewyższają ryzyko: number needed to treat (NNT) zapobiegający upośledzeniu wzroku przez 5 lat wynosi od 4,1 do 6,8, podczas gdy mniej niż 1 na 38 doświadczy takiej samej utraty wzroku w wyniku kontroli krótkowzroczności.

Streszczenie naukowe opracował:

Prof. dr hab. med. Andrzej Grzybowski
Kierownik Katedry Okulistyki, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski, Olsztyn
Kierownik Instytutu Okulistycznych Badań Naukowych, Fundacja Okulistyka 21, Poznań

Piśmiennictwo:

1. Bullimore MA, Ritchey ER, Shah S, Leveziel N, Bourne RRA, Flitcroft DI. The Risks and Benefits of Myopia Control. Ophthalmology. 2021 Nov;128(11):1561-1579.
2. Chua SY, Sabanayagam C, Cheung YB, et al. Age of onset of myopia predicts risk of high myopia in later childhood in myopic Singapore children. Ophthalmic Physiol Opt. 2016;36:388e394.
3. Parssinen O, Kauppinen M. Risk factors for high myopia: a 22-year follow-up study from childhood to adulthood. Acta Ophthalmol. 2019;97:510e518.
4. Hu Y, Ding X, Guo X, et al. Association of age at myopia onset with risk of high myopia in adulthood in a 12-year follow-up of a Chinese cohort. JAMA Ophthalmol. 2020;138(11):1129e1134.
5. Fricke TR, Jong M, Naidoo KS, et al. Global prevalence of visual impairment associated with myopic macular degener- ation and temporal trends from 2000 through 2050: system- atic review, meta-analysis and modelling. Br J Ophthalmol. 2018;102:855e862.
6. Wong TY, Ferreira A, Hughes R, et al. Epidemiology and disease burden of pathologic myopia and myopic choroidal neovascularization: an evidence-based systematic review. Am J Ophthalmol. 2014;157:9e25 e12.
7. Haarman AEG, Enthoven CA, Tideman JWL, et al. The complications of myopia: a review and meta-analysis. Invest Ophthalmol Vis Sci. 2020;61:49.
8. Ueda E, Yasuda M, Fujiwara K, et al. Trends in the preva- lence of myopia and myopic maculopathy in a Japanese population: the Hisayama Study. Invest Ophthalmol Vis Sci. 2019;60, 2781e1786.
9. Cohen SY, Laroche A, Leguen Y, et al. Etiology of choroidal neovascularization in young patients. 1996;103:1241e1244.
10. Evans JR, Fletcher AE, Wormald RP, et al. Causes of visual impairment in people aged 75 years and older in Britain: an add-on study to the MRC Trial of assessment and manage- ment of older people in the community. Br J Ophthalmol. 2004;88:365e370.
11. Kelliher C, Kenny D, O’Brien C. Trends in blind registration in the adult population of the Republic of Ireland 1996e2003. Br J Ophthalmol. 2006;90:367e371.
12. Zhao J, Xu X, Ellwein LB, et al. Causes of visual impairment and blindness in the 2006 and 2014 nine-province surveys in rural China. Am J Ophthalmol. 2019;197:80e87.
13. Walline JJ, Lindsley KB, Vedula SS, et al. Interventions to slow progression of myopia in children. Cochrane Database Syst Rev. 2020;1:CD004916
14. Chamberlain P, Peixoto-de-Matos SC, Logan NS, et al. A 3- year randomized clinical trial of MiSight lenses for myopia control. Optom Vis Sci. 2019;96:556e567.
15. Yam JC, Jiang Y, Tang SM, et al. Low-Concentration Atropine for Myopia Progression (LAMP) Study: a ran- domized, double-blinded, placebo-controlled trial of 0.05%, 0.025%, and 0.01% atropine eye drops in myopia control. 2019;126:113e124.
16. Pineles SL, Kraker RT, VanderVeen DK, et al. Atropine for the prevention of myopia progression in children: a report by the American Academy of Ophthalmology. 2017;124:1857e1866.
17. VanderVeen DK, Kraker RT, Pineles SL, et al. Use of orthokeratology for the prevention of myopic progression in children: a report by the American Academy of Ophthal- mology. Ophthalmology. 2019;126:623e636.